Για δείτε τη σκακιέρα, πατήστε εδώ.

Για να δείτε το γράμμα "ζήτα", πατήστε εδώ.

Για να δείτε το γράμμα "πι", πατήστε εδώ.

Για να δείτε το γράμμα "λάμδα", πατήστε εδώ.

Για να δείτε το γράμμα "ρο", πατήστε εδώ.

Για να δείτε το γράμμα "γάμα", πατήστε εδώ.

Σκάλα.

Για δείτε τη σκάλα, πατήστε εδώ.

Παρουσίαση: Γωνίες παραπληρωματικές, συμπληρωματικές, κατακορυφήν

Για να δείτε την παρουσίαση, πατήστε εδώ.

Βοηθήστε τους Αρχαιολόγους

Βοηθήστε τους Αρχαιολόγους:

Σενάριο

Φύλλο Εργασίας

Σχήμα Geogebra

κύκλος 9 σημείων

Για να δείτε τον κύκλο των 9 σημείων πατήστε εδώ

Το παράπονο της γωνίας

Η τεχνική της αφήγησης είναι καλοδεχούμενη στους μικρούς μαθητές των μεγάλων τάξεων του Δημοτικού και των αντίστοιχων των μικρών τάξεων του Γυμνασίου. Συνήθως τη χρησιμοποιούμε ως αφόρμηση για την εισαγωγή νέων εννοιών. Ένα παράδειγμα μιας τέτοιας αφήγησης, που συνοδεύεται και από αντίστοιχο power point, μπορείτε να παρακολουθήσετε παρακάτω. Παρουσιάστηκε  σε μαθητές της 5ης Δημοτικού και της Α' Γυμνασίου, για την εισαγωγή και ένταξη της έννοιας του μέτρου της γωνίας.

ΤΟ ΠΑΡΑΠΟΝΟ ΤΗΣ ΓΩΝΙΑΣ.ppsx

ΤΟ ΠΑΡΑΠΟΝΟ ΤΗΣ ΓΩΝΙΑΣ

Μια φορά κι έναν καιρό, στην πόλη των σχημάτων, ζούσαν  τα όμορφα πολύγωνα. Πολλά ήταν παραλληλόγραμμα, όπως το τετράγωνο, το ορθογώνιο και ο ρόμβος, άλλα ήταν τρίγωνα, άλλα τραπέζια, άλλα εξάγωνα κι αν τα αναφέρουμε όλα, δεν θα τελειώσουμε ποτέ!

Κάθε μέρα έπαιζαν ξέγνοιστα στο πάρκο των σχημάτων. Άκουγες τότε, κάθε σχήμα να περηφανεύεται για τα προτερήματά του. Κάποιο για τη συμμετρία του, κάποιο για την πολυπλοκότητα των χαρακτηριστικών του, κάποιο άλλο για τη χρησιμότητά του.

Κάπου εκεί, στην άκρη της πόλης των σχημάτων, ζούσαν και οι εργατικές γωνίες. Ανάμεσά τους, και μια μικρή γωνία, μόλις είκοσι μοιρών. Αντίθετα από τα άλλα σχήματα, δεν μιλούσε πολύ. Ποτέ δεν περηφανευόταν. Όμως, από την τελευταία φορά που γιόρτασαν τα γενέθλια του καλού της φίλου, του όμορφου τετραγώνου, φαινόταν πολύ προβληματισμένη, ίσως και θλιμμένη.

Τα άλλα σχήματα, που την αγαπούσαν πολύ, το πρόσεξαν και έστειλαν το τρίγωνο να μάθει τι την απασχολεί. Τότε η γωνία αποφάσισε, κλαίγοντας σχεδόν, να πει το παράπονό της.

Παρατήρησε, πως κάθε φορά που κάποιο σχήμα είχε τα γενέθλιά του, τοποθετούσε στην τούρτα της γιορτής, τόσο μεγαλύτερα κεράκια, όσο είχε μεγαλώσει και το μήκος μιας  πλευράς του. Τότε όλα τα υπόλοιπα σχήματα της παρέας, το θαύμαζαν, παρατηρούσαν και σχολίαζαν πόσο πολύ είχε μεγαλώσει το φιλαράκι τους.

Σε λίγες μέρες πλησίαζαν και τα δικά της γενέθλια. Όμως και πάλι δεν θα μπορούσε να βάλει μεγαλύτερα κεράκια στην τούρτα της δικής της γιορτής. Γιατί η καημένη η γωνία, κάθε χρόνο ψήλωνε, αλλά δε μεγάλωνε. «Ποτέ δε θα μεγαλώσω», έλεγε και ξανάλεγε με παράπονο. «Όσο κι αν ψηλώσω, θα είμαι πάντα μια γωνία είκοσι μοιρών».

Τότε το τρίγωνο, έτρεξε στα άλλα σχήματα και τους είπε το παράπονο της γωνίας. Στο συμβούλιο που συγκάλεσαν αμέσως, ειπώθηκαν πολλά και χρήσιμα. Κατέληξαν στο συμπέρασμα, ότι αυτή που θα έπρεπε να περηφανεύεται πιο πολύ απ’ όλα τα σχήματα για τη χρησιμότητά της, ήταν η γωνία. Γιατί χωρίς γωνίες, πολύγωνα δε θα υπήρχαν. Έτσι αποφάσισαν, να δωρίσουν στη γωνία την ημέρα των γενεθλίων της, ό,τι πολυτιμότερο είχαν. Την αγάπη τους. Σκέφτηκαν λοιπόν, σε κάθε πακέτο δώρου να βάλουν και μια καρτούλα που θα έγραφε: «Σε ευχαριστούμε που υπάρχεις. Χωρίς εσένα, εμείς δεν θα υπήρχαμε!»

Έτσι κι έγινε. Από εκείνη την μέρα,  η γωνία ξαναβρήκε το κέφι  και τη χαρά της. Και συνέχισε, μαζί με τις άλλες γωνίες, μικρότερες και μεγαλύτερες, να εργάζονται για να φτιάξουν κι άλλα, πολλά και όμορφα σχήματα. Και ποτέ πια δεν παραπονέθηκε, για το ότι παρόλο που ψήλωνε, ποτέ δε μεγάλωνε. Αυτή ήταν η δική της μαγεία και ομορφιά. Και αυτή θα αξιοποιούσε για πάντα.